1.Gülən zaman insanlar onlara münasibət quran insanlara və ya özlərinə yaxın hiss etdikləri insanlara baxarlar .
2.Əgər hər hansı bir məsələ bizdən daha çox diqqət tələb edirsə ancaq bizə narahatçılıq verirsə bu vaxt saqqız çeynəmək,şüşə konfet sovurmaq məsləhətdir.Adətən insanlar özlərini rahat hiss etdikdə qida qəbul edir.Bu yolla beynimizi aldadır və fikrimizi cəmləyə bilirik.
3.Əgər həmsöhbətimiz verdiyimiz suallardan yayınırsa onun daha da üstünə getmək lazım deyil.Sadəcə onun gözlərinin içinə sakitcə baxmaq məsləhətdir.Tezliklə verdiyi cavabların sizi qane etmədiyini anlayıb,özü danışmağa başlayacaq.
4 Şifahi nitqdə və yazıda “mən düşünürəm”,”mənə belə gəlir” kəlmələri insanın özgüvən və inancının zəif olduğu anlamına gətirib çıxarır.
5.Fərqində olsaq başa düşə bilərik ki, ətrafın bizi necə qəbul etməsi bizdən asılıdır.Deməli bizim daxili sakitliyimiz və stabilliyimiz qarşı tərəfə ötürüləcək.
6.Çox maraqlı vərdişlərdən biri də insanla tanışlıqda gözlərin rənginə fikir verməkdir.O fərqində belə olmadan sizi özünə daha yaxın və özünü sizinlə daha rahat hiss edəcəkdir.