Uşaq ikən hamımız qüsursuz oluruq.Dünyanı yaradan güclə hələ əlaqəmiz var . Yaşımız artdıqca ətrafımızdakı dünyadan bir sıra qorxuları toplayaraq mənimsəyirik.
Bunu etmə səbəbimiz ətrafımızdakılarla uyğunlaşmaqdır. Ana və atamızın bizi sevməyini bizə heyran olmağını istəyirik. Buna görədə onları nümunə alırıq,onların qorxularını,məhdudlaşdırıcı inamlarını və səhv fərziyyələrini mənimsəyib daha çox onlara bənzəməyə çalışırıq.Bunların hamısının səbəbi sevilməyi çox istəməyimizdir.
İndi olduğun insan realda olduğun insan deyil . Daha çox bu dünyada yaşadığın üçün dönüşdüyün insandır.
Ətrafındakı dünyadan çəkib aldığın bütün o qorxuları təmizləmək üçün geri qayıtmağın , bütün qorxularının qaynağını tapıb çıxartmağın lazımdır. Ondan sonra bir növ işlər edilməli , bu qorxuların artıq sənin ruhi mənliyinin bir hissəsi olmaqdan çıxmağı təmin etməlisiniz.Edə biləcəyin ən yaxşı şey özünlə olan münasibətin üzərində çalışmaqdır .
Bir dəfə özünü daha yüksək bir məqsədə bağlayıb həyatının əsas hədəfini təyin etdinsə , tezliklə həyatına bunu qarşılayacaq bir ehtiras və enerji dolar . Həyatında gözlənilməyən zamanda ehtiras yaratmağın sirri , daha böyük bir məqsədi kəşf etməkdir.
Bir məqsədə istiqamətlilik təkcə zehni deyil, romantik aldanmışlıq da dövrəyə girdiyi vaxt , həyəcan axmağa başlayar , enerji partlayışı olar.