Bir zamanlar dörd oğulu olan bir adamın uşaqlarının çox tez qərar verməməkləri və bir şeyi görmədən fikir bildirməmələri üçün onları bu mövzuda öyrətmək istəmiş.
Beləliklə hər birini uzaq bir yerdə duran ağacın yanına göndərib onu seyr etmələrini istəmiş.İlk oğlan qış fəslində gedib,ikincisi yazda ,üçüncüsü yayda,dördüncüsü isə payızda gedib. Geri qayıtdıqlarında hər birini bir yerə toplayıb və nə gördüklərini soruşub.
İlk oğlan ağacın çox eybəcər,yaşlı və çox quru göründüyünü deyib.
İkinci oğlan etiraz edərək yaşıllıqlarla dolu olduğunu və canlı olduğunu söyləyib.
Üçüncü oğlan isə başqa fikirdə olub.Çiçəklərinin olduğunu və hiss edilən ətri ilə və gözəl görünüşü ilə çox möhtəşəm olduğunu daha əvvəl belə bir şey görmədiyini etiraf edib .
Dördüncü oğlan heç birinin haqlı olmadığını və ağacın meyvələrlə dolu olduğunu, capcanlı və həyat dolu olduğunu vurğulayıb.
Qoca adam oğullarına hər birinin haqlı olduğunu söyləyib . Çünki hər biri ayrı-ayrı fəsillərdə ağacı görməyə getmişdilər.Onlara bir ağacı və ya hər hansı bir şeyi , qısa bir vaxtda və ya başqa bir fəsili tanıdıqdan sonra fikir bildirə bilməyəcəklərini izah etməyə çalışıb. Ya da nəyəsə sahib olub olmamaqlarını ....
Bu sözlərlə nəsihətini tamamlayıb.
Necə olub-olmadığını yalnız sonunda dörd fəsili gördükdən sonra qərar verə bilərsiz . Əgər qışdan imtina etsən yazın nemətlərindən məhrum olarsan yayın gözəlliyindən və payızın bütövlüyündən də həmçinin .Bir fəsili digər fəsillərdən ayırmağa çalışmayın.
Həyatınızı bir fəsilə görə qiymətləndirib mühakimə etməyin .
Unutmayın ki irəlidə indiki vaxtınızı axtara bilərsiniz və ya daha da gözəl günlər də yaşaya bilərsiniz.